ആത്മബലി

ഭ്രാന്തമായ സ്നേഹമായിരുന്നു അവളോട്‌ . അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഒരു നിമിഷം കാണാതിരുന്നാല്‍, കുറച്ചു നേരം സംസാരിക്കാതിരുന്നാല്‍, ഞാന്‍ കരയില്‍ പിടിച്ചിട്ട മീനിനെ പോലെ പിടക്കുമായിരുന്നു. മുജ്ജന്മത്തില്‍ അവളെ പ്രേമിച്ചു മതി വരാതെ, വീണ്ടും അവള്‍ക്കായി പുനര്‍ജനിച്ച ഒരു വിശിഷ്ട   കാമുകനൊന്നും ആയിരുന്നില്ല  ഞാന്‍. ഒരു പ്രഥമ ദൃഷ്ടിയില്‍ വിരിഞ്ഞ മനോഹര പ്രണയവുമായിരുന്നില്ല എനിക്കവളോട്. അതെന്തായിരുന്നു എന്നറിയാനായി അവളറിയാതെ പല തവണ അവള്‍ക്കു പിന്നാലെയും മുന്നാലെയും കൂടെയും ഒരു അപരിചിതനെ പോലെ ഞാന്‍ നടന്നു. 

ഒടുക്കം എനിക്ക് ബോധ്യമായി, എന്‍റെ പ്രണയ സങ്കല്‍പ്പങ്ങളിലെ നായിക അവള്‍ തന്നെയാണെന്ന്.  പക്ഷെ, അതെങ്ങനെ അവളോട്‌ പറയും എന്നായിരുന്നു ഞാനെന്ന കാമുകന് നേരിടേണ്ടി വന്ന അടുത്ത വെല്ലുവിളി. പറഞ്ഞല്ലേ മതിയാകൂ, ഒടുക്കം അതവളോട്‌ വളച്ചൊടിക്കാതെ തന്നെ പറഞ്ഞു. അവളുടെ മറുപടി ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല. അതിനായി കാത്തു നിന്നതുമില്ല.  കാരണം എനിക്കറിയാമായിരുന്നു, അവളെ പോലുള്ള ഒരു നാട്ടിന്‍പുറത്തുകാരി കുട്ടിക്ക്, ഒരു ശുദ്ധ പാവത്തിന് എന്നെ പോലുള്ളവരുടെ പ്രണയത്തെ സ്വീകരിക്കാന്‍ മടി കാണുമെന്ന്. അത് കൊണ്ട് നിരാശയൊന്നും  തോന്നിയില്ല. 

അതെ സമയം, അവളോടുള്ള  എന്‍റെ ഒറ്റയാള്‍ പ്രണയം തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ടേയിരുന്നു. എനിക്കവളെ എന്ത് കൊണ്ടോ പ്രണയിച്ചേ മതിയാകുമായിരുന്നുള്ളൂ.   ആ പ്രണയത്തില്‍  ഞാന്‍ തന്നെ ഒരു ലഹരി കണ്ടെടുത്തു. ആ ലഹരിയില്‍ മതിമറക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടിട്ടായിരിക്കാം അവള്‍  പിന്നീടെനിക്ക് ഭ്രാന്തമായ ഒരു സ്നേഹസമ്മാനം തന്നത്. അതെ, ഒടുക്കം അവള്‍ അനുകൂലമായ ഒരു മറുപടി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. 

പിന്നീടങ്ങോട്ടുള്ള ദിവസങ്ങള്‍ ഞങ്ങളുടേത് മാത്രമായിരുന്നു. ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങളും വര്‍ഷങ്ങളും കടന്നു പോകുന്നത് മനസിലാക്കാനേ സാധിച്ചിരുന്നില്ല. അങ്ങിനെ നീണ്ട അഞ്ചു വര്‍ഷത്തെ പ്രണയം, അതിനൊടുക്കം അവള്‍ക്കെന്തായിരിക്കും സംഭവിച്ചു കാണുക ? എന്തിനായിരിക്കും അവളെന്നോട് വ്യക്തമായ ഒരു കാരണം പറയാതെ എങ്ങോട്ടോ പോയി മറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുക ? അവളെന്നെ ആത്മാര്‍ഥമായി സ്നേഹിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ലേ? ഞാന്‍ എന്നോട് തന്നെ പല കുറി ചോദിച്ചു. 

ഒന്നിനും ഒരു വ്യക്തമായ ഉത്തരം കണ്ടു പിടിക്കാന്‍ സാധിക്കാത്ത ഒരു മാനസികാവസ്ഥയിലേക്ക് ഞാന്‍ പതിയെ മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഉറക്കമില്ല, ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല, കഴിച്ചാല്‍ തന്നെ അത് മുഴുവനും  ചര്‍ദ്ദിച്ചു കളയേണ്ട അവസ്ഥയുമായി . തന്മൂലം എന്‍റെ ആരോഗ്യ സ്ഥിതി ആഴ്ചകള്‍ക്കുള്ളില്‍ മോശമായി തുടങ്ങിയിരുന്നു. 

  എന്‍റെ അവസ്ഥ കണ്ട പലരും  പലതും ഉപദേശിച്ചു. പക്ഷെ, അപ്പോഴും  അവളോടുള്ള  ഭ്രാന്തമായ സ്നേഹം എന്നില്‍ കത്തി ജ്വലിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. അതിനെ കെട്ടണക്കാന്‍ എനിക്ക് പോലും സാധിക്കുന്നില്ല. പക്ഷെ ഇതെല്ലാം അവളുണ്ടോ അറിയുന്നു? അങ്ങിനെയുള്ള ഒരു പെണ്ണിനെയാണോ ഞാന്‍ എന്‍റെ ജീവനേക്കാള്‍ സ്നേഹിച്ചത്  എന്നാലോചിക്കുന്ന  വേളയില്‍ മനസ്സില്‍ കുറ്റബോധവും പൊങ്ങി തുടങ്ങുന്നു. 

മുറിയിലെ, ഇരുട്ടില്‍ ഒറ്റക്കിരിക്കുമ്പോള്‍ കിട്ടുന്ന മാനസിക സുഖം ഞാന്‍ പതിയെ അറിയാന്‍ തുടങ്ങി. ഒറ്റപ്പെടലുകള്‍ക്ക് വല്ലാത്തൊരു ശക്തി മനസ്സിന് ചിലപ്പോള്‍ തരാന്‍ സാധിച്ചെന്നു വരാം. വെളിച്ചത്തെ ഭയമായി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍ ചെല്ലാന്‍ പേടി, ആരോടെങ്കിലും മനസ്സ് തുറന്നു സംസാരിക്കാന്‍ പേടി, ആരെങ്കിലും സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ അവരെ സംശയം, അങ്ങിനെ എന്തൊക്കെയോ മനസ്സില്‍ തോന്നിക്കൊണ്ടെയിരിക്കുന്നു. മനസ്സ് എന്‍റെ കൈ വിട്ടു പോയിരിക്കുന്നു എന്ന സത്യത്തെ ഞാന്‍ അംഗീകരിച്ചേ മതിയാകൂ. 

ഇരുട്ടുമുറിയിലെ വാതിലും ജനാലകളും ആരോ ശക്തമായി  തുറക്കുന്ന ശബ്ദം ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്നു. ആ ശബ്ദം വല്ലാത്തൊരു ഭീകരതയാണ് എനിക്ക് സമ്മാനിക്കുന്നത്. ആ ശബ്ദത്തില്‍. പലപ്പോഴും ഞാന്‍ ഞെട്ടി തെറിക്കുന്നു. എന്‍റെ ഹൃദയ മിടിപ്പുകള്‍ കൂടി കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ആരായിരിക്കാം എന്‍റെ മുറി സമ്മതമില്ലാതെ ഏത് സമയത്തും തുറന്നു കൊണ്ട് വരുന്നത് ? ആരാണ് എന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് വെളിച്ചം തുറന്നു വിടുന്നത് ? ഞാന്‍ എത്ര പൂട്ടിട്ടു പൂട്ടിയാലും ആ വാതില്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും  തുറക്കപ്പെട്ടു കൊണ്ടേയിരുന്നു . 

അവള്‍ പോയതിനു ശേഷം ഞാന്‍ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല. എനിക്ക് ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടു ആഴ്ചകള്‍   കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്‍റെ കണ്ണുകളിലെ കറുപ്പ് അതിന്‍റെ തടങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒന്ന് സുഖമായി ഉറങ്ങണം എന്ന ആഗ്രഹത്തിനാണ് ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ എന്തിനേക്കാളും മുന്‍‌തൂക്കം കൊടുക്കുന്നത്. അതിനെനിക്കു സാധിക്കുമോ ഇനിയെങ്കിലും ? 

കണ്ണുകള്‍ സാവധാനം  അടക്കാന്‍ ശ്രമിക്കവേ വാതില്‍ വീണ്ടും തുറക്കപ്പെട്ടു.മുറിയില്‍ വെളിച്ചം വീണ്ടും നിറഞ്ഞു.ഇത്തവണ മുറിയിലേക്ക് പടര്‍ന്നു വന്ന  ആ വെളിച്ചത്തിന് നടുക്ക്,  നീട്ടിപ്പിടിച്ച കൈകളുമായി , ഒരു പ്രണയാലിംഗനത്തിനായി   എന്നെ ക്ഷണിക്കുന്ന ഒരു നിഴലിനെ കൂടി എനിക്ക് കാണാന്‍ സാധിക്കുന്നുണ്ട്. ആ ക്ഷണം എന്ത് കൊണ്ടോ എനിക്ക് നിരസിക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ല. ശരീരത്തിന്‍റെ ക്ഷീണം കണക്കാക്കാതെ ആടിക്കുഴഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ നിഴലിലേക്ക്‌ ഞാന്‍ അല്‍പ്പം സമയം കൊണ്ട്  നടന്നെത്തി. 

 നിഴലുമായുള്ള ആലിംഗനത്തില്‍ എനിക്കവളുടെ ഗന്ധം തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധിച്ചു. ആ ശ്വാസം ഞാന്‍ എന്നിലേക്ക്‌ കൂടുതല്‍ വലിച്ചടുപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. എന്‍റെ ശ്വാസത്തെ ഞാന്‍ മറക്കുന്നു. അവളോട്‌ പണ്ടുണ്ടായിരുന്ന ഭ്രാന്തമായ സ്നേഹത്തിന്‍റെ പതിന്മടങ്ങ്‌ അവളുടെ ഗന്ധമുള്ള നിഴലുമായി ഞാന്‍ പങ്കു വച്ചു. നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ ആ നിഴലില്‍ ഞാന്‍ അലിഞ്ഞു. ആ വെളിച്ചത്തില്‍ ഞങ്ങളുടെ നിഴലുകളും.

-pravin-