Thursday, January 11, 2018

നിനവ്

മഞ്ഞു പെയ്യും നിനവിൽ  
നോവായി മാറും കനവേ ..
കുളിരോർമ്മകളെന്നെ പുൽകുമീ രാവിൽ 
ഇരുളിൽ പോയിമറഞ്ഞതെന്തേ നീ ..

കാണാതെ അലയും കാറ്റിൻ 
നെഞ്ചിലൊരു വിങ്ങലായി 
കടലോളം സ്നേഹമായി 
തീരം തേടുന്ന തിരയായ് 

രാവേറെ പെയ്തിട്ടും 
ഉദിക്കാതെ പോയ നിലാവില-
ലിഞ്ഞതാണോയെൻ 
നിനവുകളത്രയും .. 

-pravin-

7 comments:

  1. ബ്ലോഗിലേക്ക് തിരികെ വന്നല്ലേ പ്രവീ... ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  2. #വീണ്ടും ബ്ലോഗിങ്ങ്
    സ്നേഹം

    ReplyDelete
  3. കവിത വീണ്ടും പൊട്ടിവിരിഞ്ഞുവല്ലൊ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഹ ..ഹ ..അതെ ..ബ്ലോഗ് പൂട്ടണ്ട എന്ന് കരുതി എഴുതിയതാ മുരളിയേട്ടാ

      Delete
  4. കവിതയിലൂടെ....
    നന്നായിട്ടുണ്ട് വരികള്‍
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete