മഞ്ഞു പെയ്യും നിനവിൽ
നോവായി മാറും കനവേ ..
കുളിരോർമ്മകളെന്നെ പുൽകുമീ രാവിൽ
ഇരുളിൽ പോയിമറഞ്ഞതെന്തേ നീ ..
കാണാതെ അലയും കാറ്റിൻ
നെഞ്ചിലൊരു വിങ്ങലായി
കടലോളം സ്നേഹമായി
തീരം തേടുന്ന തിരയായ്
രാവേറെ പെയ്തിട്ടും
ഉദിക്കാതെ പോയ നിലാവില-
ലിഞ്ഞതാണോയെൻ
നിനവുകളത്രയും ..
-pravin-
ബ്ലോഗിലേക്ക് തിരികെ വന്നല്ലേ പ്രവീ... ആശംസകള്
ReplyDeleteYes mubitthaa ..
Delete#വീണ്ടും ബ്ലോഗിങ്ങ്
ReplyDeleteസ്നേഹം
Yes..Back to blogulakam
Deleteകവിത വീണ്ടും പൊട്ടിവിരിഞ്ഞുവല്ലൊ..
ReplyDeleteഹ ..ഹ ..അതെ ..ബ്ലോഗ് പൂട്ടണ്ട എന്ന് കരുതി എഴുതിയതാ മുരളിയേട്ടാ
Deleteകവിതയിലൂടെ....
ReplyDeleteനന്നായിട്ടുണ്ട് വരികള്
ആശംസകള്